 |
|
| Ruurd Walinga met zijn knuffel die hij "Jezus" heeft genoemd. |
Hij vertelde over zijn ouders en over zijn jeugd. Hij was een kind dat zich moest schikken naar de normen en waarden van zijn ouders. Hij vond dat hij veel overeenkomsten had met Jezus. Hij was ook enig kind, hoogbegaafd, werd vaak niet begrepen en had ook wel eens ruzie met z'n ouders.
Ook werd de welvaart aan de orde gesteld. De jeugd krijgt tegenwoordig alles wat ze maar vragen. Daardoor is er maar weinig om nog naar uit te kijken. Dan moet je wel schreeuwen, pesten en vernielen om nog wat te beleven. Jongens en meisjes van nu zien en horen ook alles op veel jongere leeftijd dan vroeger. Typisch voorbeeld was een string die hij had meegenomen. Deze string was al te koop voor meisjes vanaf 10 jaar bij de Hema. "Hema, de gewoonste zaak van de wereld."
Aan het eind van het verhaal bleek echter dat er toch wel grote verschillen waren tussen hem en Jezus. Hij kwam bijvoorbeeld altijd aan het eind van het jaar bij Jezus op verjaardag terwijl hij al jaren vergeten was Jezus te vragen. Hoe konden ze nog vrienden worden. Z'n knuffel vertelde hem dat dat alleen mogelijk was door bij hem te komen als een kind.
Na dit optreden was een glaasje fris, koffie en thee. Daarna was het tijd voor het stellen van vragen en voor een discussie. Door de vragen die er werden gesteld bleek dat er toch wel wat was losgemaakt bij veel mensen. En dat was natuurlijk ook de bedoeling.
Even na negen uur sloot Ruurd Walinga de avond.