Een meerluik over energiegebruik, deel 2: Keuzes
Energiegebruik, het is een onderwerp wat om steeds meer redenen steeds nadrukkelijker op ieders agenda komt te staan. Het huis aan de Schoterlandseg 51 waar ik nu samen met Carla en Feya woon kent voor u wellicht een verrassende geschiedenis over gas- en energieverbruik. Leuk om te vertellen en misschien inspirerend?Vorige deel niet gelezen? Lees Deel 1 "Vroeger" >>
1982 - 2012 : “keuzes”
Mijn ouders hadden het plan opgevat om op de locatie van het huis van pake Imke hun nieuwe huis te gaan bouwen. Een vooruitstrevend idee kreeg vorm toen de meneer van het gemeentelijk gasbedrijf met “meterse passen” het erf op kwam lopen voor het overleg voor de aardgas aansluiting..Het nieuwe huis zou even ver van de Schoterlandseweg af worden gebouwd, zo ver dat het vele honderden guldens zou gaan kosten. Toen mijn vader aangaf dan eerst alternatieven te willen onderzoeken werd hij uitgelachen:
Haha, je kunt niet om ons heen, we spreken elkaar nog wel!
Moederhaard
Uiteindelijk kwam m’n vader bij de interieurboerderij aan de Weversbuurt in Katlijk uit. In de omgeving ook wel bekend als “Jan Keuken”. Nu verkocht Jan niet alleen keukens, maar ook kachels! Wij noemden hem dus ook “Jan Keuken-kachel”. Na gedegen onderzoek werd er gekozen voor een “moederhaard constructie”. Een “Flam” inbouwhaard met een warmtewisselaar in de kachel: een fraai stukje siergietijzer met daarachter een radiator (als in een auto) waar water doorheen gepompt ging worden wat dan naar radiatoren in het huis ging op de plekken waar de kachel zijn warmte niet kon brengen. Voor de stralingswarmte van het kachelhuis waren luchtkokers aangebracht op drie punten in de schouw en ging een buis naar een slaapkamer en de badkamer op de verdieping.Voor het koken van eten werd gebruik gemaakt van een keramische kookplaat en voor warm water een elektrische boiler.
Hierdoor bleef de noodzaak voor een gasaansluiting achterwege. We hadden veel lol als de meteropnemer langs kwam; “Nee meneer, u kunt de meterstand niet opnemen”, na waarschuwingen voor boetes en meer ellende mocht de meneer dan in meterkast kijken,
de zoekende blik naar een gasmeter en
de vertwijfelde blik op de registratielijst: onbetaalbaar!
“Omkeerbare” airco
Na een aantal jaren was mem Lieske het vele houtsjouwen in de winter wel een beetje beu en werd er steeds meer op kolen gestookt. Medio jaren ‘90 was het stiekem nog steeds vaak mem die dat sjouwwerk deed en kwam heit Willem op het idee voor de “omkeerbare airco”, tegenwoordig ook wel een “lucht-lucht-warmtepomp” genoemd. Nu kon heit eigenlijk al niet zo goed over de warmte en met de “omkeerbaarheid” kon de airco in de winter ook verwarmen en wist hij mem te overtuigen ;-)Het mooie aan een dergelijke airco is dat het warmte verplaatst van buiten naar binnen en andersom. Een kiloWatt stroom verplaatst wel 3 tot 6 kiloWatt aan warmte, ofwel een rendement van wel 300 tot 600%!
Na het overlijden van heit in 2005 gebruikte mem de houtkachel eigenlijk alleen nog maar als het echt koud werd en het rendement van de airco onderuit ging. Tot ik in 2012 eens met mem aan het brainstormen was over “wilde ideeën”. Deze keer niet over een boerencamping maar over zonnepanelen. Dat wilde idee over een boerencamping was te wild voor mem op haar 66ste, maar die zonnepanelen, hmmmm..
Lees verder in Deel 3 "Zonnepanelen" >> in de volgende Raaptepper..
